Bu kitap, Prens Sabahaddin’in devlet ve toplum görüşleri üzerine odaklanırken, onun Türkiye’nin sosyal ve siyasal sorunlarına çözüm önerilerini sunuyor. Prens Sabahaddin, Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerinde etkin bir düşünür ve siyasi aktivist olarak, merkeziyetçi yönetim yapısının aksine, bireysel girişimcilik ve yerel yönetimlerin güçlendirilmesi yoluyla toplumsal ve ekonomik kalkınmanın sağlanabileceğine inanıyordu. Eser, onun bu görüşlerini detaylandıran ve “Türkiye Nasıl Kurtarılabilir?” sorusuna cevap arayan bir çalışmadır.
Prens Sabahaddin, özellikle şahsî teşebbüsün ve idari adem-i merkeziyetin (merkeziyetçiliğin olmaması) önemini vurgular. Bu, bireylerin ve yerel yönetimlerin kendi kararlarını alabilmesi, kendi kaynaklarını yönetebilmesi ve toplumun ihtiyaçlarına daha doğrudan ve etkin bir şekilde yanıt verebilmesi anlamına gelir. Bu yaklaşım, o dönemdeki Osmanlı yönetiminin merkeziyetçi ve otoriter yapısına bir eleştiri olarak görülebilir.
Eser, aynı zamanda Prens Sabahaddin’in toplumsal yapı ve devlet yönetimi üzerine düşüncelerini, Osmanlı İmparatorluğu ve genel olarak Türkiye’nin karşılaştığı sorunlara çözümler sunma çabasını içerir. Bu çözümler, bireyin özgürlüğünü, ekonomik girişimciliği ve toplumsal gelişimi ön plana çıkarırken, aynı zamanda eğitim ve adalet sisteminin reformunu da kapsar.
Kitap, Prens Sabahaddin’in sosyoloji ve toplum bilimi alanındaki çalışmalarını temel alır ve onun, toplumsal değişim ve gelişim için bilimsel bir yaklaşımın benimsenmesi gerektiğine olan inancını yansıtır. Bu eser, Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerinde ve Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş yıllarında toplumsal ve siyasal düşüncenin gelişimine katkıda bulunmuş önemli bir çalışma olarak değerlendirilebilir.